COLUMN: ADOPTIEKINDEREN ZIJN PROBLEEMKINDEREN

BETOGEND COLUMN - Zelf ben ik geadopteerd uit China en adoptie heeft ook altijd een deel van mijn leven bepaald. Hoe wordt het gevoel van thuis voelen gecreëerd en bij wie hoor ik? Doordat deze vraagstukken dus altijd belangrijk zijn geweest, heb ik als onderwerp “het belang van adoptie” gekozen. Ik hoor vaak: “Adoptiekinderen zijn probleemkinderen”. Deze stelling wil ik nader bespreken.

In 25% van de adoptiegezinnen in Nederland is er contact geweest met hulpverleners. Dit is een veel hoger percentage dan bij niet-adoptiegezinnen. Adoptiekinderen zijn dus probleemkinderen! Adoptieouders krijgen tijdens de adoptieprocedure al begeleiding. Ze worden gescreend en hebben al contacten met Jeugdzorg voor het verkrijgen van beginseltoestemming. Hierdoor weten zij sneller of er problemen zijn met het adoptiekind en binnen het gezin. Zij weten beter de weg te vinden naar hulpverlening. Niet-adoptiegezinnen weten vaak minder snel hoe een hulpverlener in te schakelen. Dit komt doordat zij niet snel zien of er problemen zijn en waar zij moeten beginnen met hulp inschakelen.

Adoptiekinderen hebben in de basisschoolperiode vaker leer- en gedragsproblemen dan niet-geadopteerde leeftijdsgenootjes. Dit vertelt M. van Olst, leidinggevende bij adoptie.nl. Adoptiekinderen vertonen vaak druk of overactief gedrag en kunnen zich op school moeilijk concentreren. Adoptiekinderen zijn dus probleemkinderen!

Deze gedragsproblemen bij adoptiekinderen kunnen een gevolg zijn van vroegere ondervoeding, trauma en verwaarlozing. Het is belangrijk, wanneer dit opvalt, om een specialist in te schakelen en goed te kijken of deze problemen met de adoptie maken hebben. Met de juiste aanpak kunnen adoptiekinderen wel goed functioneren op school. Leer- en gedragsproblemen komen niet alleen bij adoptiekinderen voor, maar ook bij andere leeftijdsgenootjes. Kinderen die gepest worden, een moeilijke thuissituatie hebben of zelf erg prikkelbaar zijn kunnen ook met deze problemen rondlopen.

Beslist niet alle adoptiekinderen zijn probleemkinderen.

In sommige gevallen zijn ze dat wel, maar in feite niet in veel grotere mate dan niet-geadopteerde kinderen. Een adoptiegezin is geen gewoon gezin. De overgang naar een andere cultuur, een nieuwe omgeving en een nieuwe gezinssituatie heeft grote impact. In de eerste jaren moeten zij aan elkaar wennen en een hechtingsband met elkaar opbouwen. Adoptiekinderen hebben in hun geboorteland vaak weinig persoonlijke zorg en aandacht gekregen. Hierdoor hebben ze gedrag ontwikkeld om te kunnen overleven. Dit wil niet zeggen dat het in alle gevallen probleemkinderen zijn, maar wel dat het een probleemsituatie kan zijn.

De stelling: “Adoptiekinderen zijn probleemkinderen” is dus niet beslist altijd waar. Wel zie je dat er bij 25% van de adoptiegezinnen contact is met hulpverlening, maar dat betekend nog niet dat het om een probleemkind gaat. Wel kan dit een aanwijzing zijn voor een problematische situatie.

Themaweek MA Weekly - Het belang van van adoptie