COLUMN: BURN-OUT

Steeds meer studenten ervaren financiële zorgen en een hoge werkdruk. Meer dan 34,6% heeft een verhoogde kans op een burn-out, blijkt uit onderzoek van de landelijke studentenvakbond. Angst, depressie en burn-out nemen toe op scholen. De prestatiedruk onder de studenten maakt steeds meer slachtoffers. Dat geldt ook voor mij.

"VOOR EVEN HEB IK EEN VOLDAAN GEVOEL."

Deadlines

Constant heb ik het gevoel hoog te moeten presteren. Deadlines vliegen om mijn oren, de een na de andere. Toen ik mijn eerste deadline gehaald had, kreeg ik een voldaan gevoel, maar al snel veranderde dit. De focus bij mij ligt alleen nog maar op deadlines en niet op de inhoud. Er komt steeds meer druk te liggen om succesvol te zijn. Voor mij is er gewoon geen beginnen meer aan. Ik wil goede cijfers halen; daarnaast heb ik nog een bijbaantje. De ene student werkt elke dag, de andere alleen in het weekend. Mijn schoolgeld en andere vaste lasten moeten toch betaald worden. Daarnaast heb ik nog een sociaal leven. Steeds meer vrienden zien mij langzaam van de aardbodem verdwijnen. Ik heb het gevoel dat er aan alle kanten aan mij getrokken wordt.

Wanneer ik na een hele dag school en werk thuis kom, hoop ik eindelijk ontspannen in mijn bed te liggen. Dit is voor mij niet het geval: leren en opdrachten maken tot midden in de nacht. Ik ken het niet anders. De volgende dag weer met moeite mijn bed uit komen. Soms zou ik die aan knop voor even willen uitzetten. Mijn energie begint langzaam op te raken. Er wordt altijd gezegd: misschien moet je alles beter indelen? Maar wat als ik dit al zo goed mogelijk probeer te doen, maar de deadlines gewoon te veel voor me worden? Je zou denken dat het zou helpen om de druk te verspreiden. Houden docenten en anderen mensen om mij heen hier wel rekening mee? Mensen zeggen: school is niet zwaar, wat doe je nou op school? Ik voel me gewoon niet begrepen.

"SOMS ZOU IK DIE AAN KNOP VOOR EVEN WILLEN UITZETTEN"

Frustraties

Langzaam word ik steeds prikkelbaarder. Niks kan ik meer. Alles vat ik verkeerd op. Soms vraag ik mij af waarvoor ik alles nog doe. Het liefst verstop ik me in mijn bed. Het gevoel niet serieus genomen te worden kan ook veel frustraties met zich mee brengen. Zelf wil ik niet laten merken dat het allemaal te veel wordt. Ik wil graag dat mensen mij zien als een sterke, onafhankelijke vrouw met veel doorzettingsvermogen. Dus ga ik maar door met mijn dagelijkse routine. Deadlines, werken, school en nog eens deadlines. Er wordt gewoon zoveel van mij verwacht. Af en toe een nachtje doorwerken, OK, maar het begint zelfs al normaal te worden om oververmoeid te zijn.

Creatief schrijven